Inhoudsopgave

Ouderlijk gezag

Na een echtscheiding geldt de hoofdregel dat beide ouders het ouderlijk gezag over de kinderen hebben. Dit gezag blijft behouden na de echtscheiding. Volgens de wet staan alle minderjarigen onder gezag. In een normale situatie zal dit meestal ouderlijk gezag zijn. Als het gezag wordt uitgeoefend door een niet-ouder dan spreekt men van voogdij. Natuurlijk kunnen er ook problemen ontstaan, daarover lees je meer in de blog over problemen bij gezamenlijk ouderlijk gezag meer.

Alle minderjarige kinderen staan onder gezag

Een minderjarig kind kan zelf geen beslissingen nemen over zijn vermogen. Daarnaast kan hij in principe geen contracten sluiten en hij heeft iemand nodig die toezicht houdt en zorgt voor de opvoeding. Daarom staan alle minderjarige kinderen onder (ouderlijk) gezag.

Ouderlijk gezag blijft na echtscheiding gewoon doorlopen

Tot 1 januari 1998 leidde een echtscheiding er automatisch toe dat het gezamenlijke ouderlijke gezag bij een van de ouders kwam te liggen. Sinds 1 januari 1998 gelden nieuwe regels die voorschrijven dat het gezamenlijk ouderlijk gezag na de echtscheiding gewoon doorloopt.

Dit wil natuurlijk niet zeggen dat er sprake moet zijn van een 50/50 verdeling van de zorg- en opvoedingstaken. Maar de uit het ouderschap voortvloeiende verplichtingen en verantwoordelijkheden tegenover het kind blijven dus gewoon bestaan.

Het is dus belangrijk dat u als ouders samen afspraken maakt over de invulling van de ouderrol bij de dagelijkse verzorging en opvoeding van de kinderen. Deze afspraken worden vastgelegd in een zogeheten ouderschapsplan. Dit ouderschapsplan wordt, samen met het echtscheidingsconvenant, met behulp van een advocaat opgesteld. Omdat beide ouders het ouderlijk gezag hebben, is het de bedoeling dat er over belangrijke beslissingen rondom het kind een gezamenlijke beslissing wordt genomen en deze vervolgens wordt vastgelegd in het ouderschapsplan.

Beëindigen van gezamenlijk ouderlijk gezag

Hoewel de hoofdregel luidt dat het gezamenlijk ouderlijk gezag na een echtscheiding doorloopt, zijn er situaties waarbij het in het belang van het kind beter is dat het ouderlijk gezag bij één ouder komt te liggen. Men spreekt dan van eenhoofdig gezag.

Beide ex-partners kunnen de rechter tijdens maar ook na de echtscheidingsprocedure vragen om het gezag bij één van beide ouders te leggen. De rechter zal een dergelijk verzoek met terughoudendheid beoordelen. Volgens de wettelijke regeling zal een rechter een dergelijk verzoek alleen aannemen wanneer er een risico bestaat dat, bij niet honoreren van het verzoek, het kind klem raakt tussen beide ouders in. In de praktijk kan het dan bijvoorbeeld om de volgende situaties gaan:

  • Een van de ouders is drugsverslaafd, weigert hulp in te schakelen en is geestelijk labiel.
  • Een van beide ouders verblijft langdurig in het buitenland waardoor communicatie soms wekenlang niet mogelijk is.
  • De communicatie tussen beide ouders is zo slecht dat dit een negatieve invloed heeft op de ontwikkeling van het kind en het kind ernstig klem lijkt te komen tussen beide ouders.
  • Een van beide ouders kan of wil geen invulling geven aan het ouderlijk gezag.

Wat als beide ouders het eenhoofdige gezag willen hebben?

Als beide ouders via een advocaat de rechter verzoeken om het eenhoofdige gezag, dan zal de rechter nagaan aan wie het gezag in het belang van het kind het beste gegeven kan worden. Daarbij zal de rechter kijken naar de opvoedingskwaliteiten van beide ouders, maar ook naar zaken als de echtelijke woning, de verhouding tot het kind en de mogelijkheden tot verzorging en opvoeding.

Wil je een advocaat inschakelen of meer weten over de kosten? Neem dan contact met ons op, wij helpen je graag met het vinden van de juiste advocaat.

Gratis adviesgesprek?
Ma t/m vr - 09:00 tot 19:00